ΙΑΣΟΝΑΣ ΣΙΓΜΑ | Μ.Ε.Μ.: ΤΟ ΣΩΜΑΤΙΔΙΟ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΙΑΣΟΝΑΣ ΣΙΓΜΑ | Μ.Ε.Μ.: ΤΟ ΣΩΜΑΤΙΔΙΟ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Μια ποιητική σύνθεση του Ιάσονα Σίγμα, μια Σπουδή για τον Έρωτα με πρόλογο της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ.

Στο οπισθόφυλλο διαβάζουμε: «Στα χρόνια του Σερν το Μ.Ε.Μ. είναι το σωματίδιο για τον Έρωτα. Πάνω από Φύλα. Και Σώματα. Και Πλάσματα. Το ίδιο Ωδή, Ύμνος και Θρήνος του εαυτού Του. Του Ίδιου προς το Ίδιο. Του Ίδιου προς το Άλλο. Το Μ.Ε.Μ. είναι το Σωματίδιο του Θεού που παραμένει αδιάσπαστο. Από τον Έρωτα. Για τον Έρωτα».

Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ σημειώνει, μεταξύ άλλων, στον πρόλογό της: “Το δύσκολο έργο του ποιητή συνίσταται στο να συνδυάσει σκέψη και ποίηση. Και μάλιστα με τρόπο απλό. Ασκούμενος στην απλότητα ο ποιητής μπορεί να γίνει μύστης. Πώς όμως με τρόπο απλό να ανοίξει κανείς στη φυσική του έρωτα, προϋπόθεση της μεταφυσικής του; Που πάντα μας βάζει δύσκολα; Πώς φτάνει σε αυτού το άτομο, που ο Ιάσονας Σίγμα βαφτίζει Μ.Ε.Μ., «το Σωματίδιο/ του Θεού/ που δε διασπάστηκε ακόμα»;

»Δεν έχει παρά να εμπιστευτεί τη μόνη αλήθεια που ως ποιητής διαθέτει: Τη γυμνή αλήθεια της γλώσσας. Με ποιον όμως τρόπο άραγε; Σε αυτή του τη νέα σύνθεση, αρχής γενομένης από το ΧΡΟΝΟΣΩΜΑ, ο Ιάσονας Σίγμα εγκαινιάζει μια νέα ποιητική εποχή, μια καινούργια τεχνοτροπία ποιητικής έκφρασης, πειραματιζόμενος με τα όρια της γλώσσας, όχι μόνο τα σημασιολογικά, αλλά και τα υλικά ακόμη, με τρόπο διαδραστικό: την περατότητα του γυμνού χαρτιού, όπως σε κάθε επαναληπτικό του γύρισμα διακόπτει και ανανεώνει το νόημα στο απολύτως αναγκαίο του ελάχιστο. Στη δεύτερη αυτή του σύνθεση, ο ποιητής ανοίγει στο γυμνό της γλώσσας, οριοθετώντας αυτής το αδύνατο, το ίδιο της το ανάπηρο, φτάνοντας ως τον γκρεμό της απειλητικής σιωπής της, αντέχοντας όμως να μη σιωπά […]”

Ο Ιάσονας Σίγμα (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Δημήτρη Σδρόλια) είναι διδάκτορας Φιλοσοφίας και Ψυχανάλυσης στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σπούδασε υποκριτική στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν και σολιστικό πιάνο στο Ωδείο Αθηνών και στην Ανώτατη Σχολή Μουσικών και Παραστατικών Τεχνών της Στουτγάρδης. Γράφει θέατρο, ποίηση και πεζά (ελληνικά, αγγλικά). Η ποιητική του σύνθεση “Χρονοσωμα” από τις εκδόσεις “Κέδρος” συμπεριλήφθηκε στις βραχείες λίστες του Αναγνώστη για το έτος 2014 στην κατηγορία Πρωτοεμφανιζόμενοι-Ποίηση, ενώ η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ τον παρουσίασε στο ευρύ κοινό συνομιλώντας με το “Χρονοσωμα” με σπαράγματα από όλο της το έργο σε ένα για πρώτη φορά συντελούμενο, στο βιβλιοπωλείο ‘Επί Λέξει’, υβριδικό, ποιητικό πείραμα.

Το ποίημά του “Πλαστική κούκλα μιλάει” έχει μελοποιηθεί για Σοπράνο και πέντε όργανα από τον Ιωάννη Παπαδόπουλο και παρουσιάστηκε στην αίθουσα Fanny-Hensel Saal της Ανώτατης Σχολής Μουσικών Τεχνών του Αμβούργου. Τα θεατρικά του έργα “Θόρυβος” και “Μακιγιάζ” έχουν βραβευτεί (Α’ Βραβείο) από τον Διαγωνισμό Κρατικών Βραβείων του Υπουργείου Πολιτισμού και την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών, ενώ ο “Θόρυβος” παρουσιάστηκε από την Bijoux de Kant στο Θέατρο Τέχνης τον Οκτώβριο του 2014 (Analogio Festival). Το φιλοσοφικό του σύγγραμμα “Cogito Mortis: Από τον θάνατο του υποκειμένου στο υποκείμενο του θανάτου”, το μανιφέστο του μετα-μεταμοντερνισμού για την τέχνη, την επιστήμη, τη φιλοσοφία και την ψυχανάλυση, βασισμένο στη διδακτορική του διατριβή, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Νήσος”.