ΚΩΣΤΑΣ ΤΑΤΣΗΣ | ΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ
«Κάθε σχέση είναι ένα πολύπλοκο μικρό θαύμα». Έχει τις ισορροπίες της, τους κανόνες της, τα όριά της. Ξεκινά με τις καλύτερες προοπτικές, με το «για πάντα μαζί», αλλά στη συνέχεια δοκιμάζεται πολλαπλά και επανειλημμένα. Οι κακουχίες της ζωής άλλοτε χαλαρώνουν τους δεσμούς της και άλλοτε τους ενισχύουν, γεγονός που γίνεται πράξη εδώ από τους δύο ήρωες.
Ο Γιάννης και η Μαρίκα πέρασαν φοβερά δεινά, ήδη από το ξεκίνημα της κοινής ζωής τους. Αυστηρές παραδόσεις, πόλεμος, πείνα, φροντίδα των παιδιών αλλά και της ευρύτερης οικογένειας, πειρασμοί, προβλήματα υγείας, θάνατοι, όλα αυτά αποτέλεσαν δοκιμασίες τόσο για τη σχέση τους όσο και για την ίδια τη σωματική τους ακεραιότητα. Ταυτόχρονα όμως αποτέλεσαν και κρίκους μιας αλυσίδας, της αλυσίδας της ζωής, οι οποίοι όχι μόνο δεν στάθηκαν ικανοί να τη σπάσουν και να αποδυναμώσουν τη σχέση του ζευγαριού, αλλά αντίθετα την κατέστησαν πιο γερή και σταθερή στο πέρασμα του χρόνου. Ο ένας έγινε στήριγμα για τον άλλον και οι δυο μαζί για τα παιδιά τους.
Η συναίσθηση του καθήκοντος και της ευθύνης απέναντι στην οικογένειά τους είναι αξιοθαύμαστη, όπως άλλωστε και η πίστη στις αρχές και τα ιδανικά της πατρίδας τους. Θυσίες μέχρις εσχάτων, με όλα όσα αυτές συνεπάγονται… (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).
